قانون کارما قسمت اول

.یکی از قوانینی که از ازل تا ابد و از زمان تولد تا لحظه مرگ همراه انسان می باشد و در همه حال انسان تحت تاثیر آن قرار می گیرد، کارما می باشد
قانون کارما، از یک نظام هماهنگ در رابطه با وقایع روزمره که برای همه انسان ها تحت عنوان های خوش شانسی و بدشانسی تعریف شده، صحبت می کند. این قانون سعی دارد کلیه وقایع ماوراء الطبیعه اطراف انسانها را توجیه کند، یا به روایت دیگر به تمامی این وقایع علیت ببخشد

همانطور که در قانون سوم نیوتن آمده :
"در ازای هر عمل، عکس العملی وجود دارد برابر و در خلاف جهت."،

قانون کارما نیز به گونه ای از این قانون تبعیت می کند. کارما از زبان هندی و از ریشه سانسکریت (هند و ایرانی) آمده است : به معنی عمل٬ کنش٬ کردار٬ یعنی کارِ ما. کارما می تواند بر اساس اراده آزاد انسان، بصورت مثبت یا منفی باشد. بعبارت دیگر هر فرد برای خود یا دیگری چه کار خیری انجام دهد و چه شر٬ نتیجه عمل یا همان کار به فرد باز می گردد. هر کنشی، واکنشی دارد و بدین ترتیب هر عمل در ذات خودش عکس العمل است و هر عکس العمل ، عمل به حساب می آید.
کارما در سه سطح : گفتار، پندار و کرداررخ می‌دهد. کارما به معنای «تاوان» است. طبق قانون کارما انسان ها مانند دهقانانی هستند که محصول کِشت خود را درو می کنند و مجموع اعمال، اقوال و افکار هر فرد همواره با او باقی ماند و خود را به گونه های خیر و شر آشکار خواهد کرد. کارمای اعمال از پیش تعیین شده نیست بلکه بر حسب عملکرد انسان ها به وجود می آید. اعمال انسان به صورت انرژی های مثبت، که اعمال خوب را می سازد و انرژی های منفی که اعمال بد را می سازد، تعریف می شود. بازای هر عملی که انسان انجام دهد، نتیجه عمل به او بازخواهد گشت. بعبارت دیگر، در صورت انجام اعمال خوب، نتیجه مثبت و در صورت انجام اعمال بد، نتیجه منفی از هستی به انسان بازمی گردد.